اوحدالدین کرمانی
شمارهٔ ۷۲
۱
زین سان که تو را بی خودی و بی خبری است
بر حال تو باید به دو صد چشم گریست
۲
با خویشتن آی و این همه غفلت چیست
گر مرد رهی بهتر ازین باید زیست
تصاویر و صوت
نظرات