اوحدالدین کرمانی
شمارهٔ ۳۴
۱
در خاک نگه کند چو با ما نگرد
از غیرت آنکه دیده بر ما فکند
۲
زان به نبود که ما کنون خاک شویم
تا بو که بدان بهانه بر ما نگرد
تصاویر و صوت
نظرات