اوحدالدین کرمانی
شمارهٔ ۵۰
۱
بگذار که تا زلف تو گیرم یک بار
یا در کف پای تو بمالم رخسار
۲
انگار که سنگ پایمال است رخم
یا دست مرا شانهٔ چوبین پندار
تصاویر و صوت
نظرات