اوحدی
غزل شمارهٔ ۱۸۱
۱
وجود حقیقت نشانی ندارد
رموز طریقت بیانی ندارد
۲
به صحرای معنی گذر، تا ببینی
بهاری که بیم خزانی ندارد
۳
جمال حقیقت کسی دیده باشد
که در باز گفتن زبانی ندارد
۴
درین دانه مرغی تواند رسیدن
که جز نیستی آشیانی ندارد
۵
تنی را، که در دل نباشد غم او
رها کن حدیثش، که جانی ندارد
۶
به چیزی توان برد چیزی که این جا
به نانی نیرزد، که نانی ندارد
۷
بگفت اوحدی هر چه دانست با تو
گرش باز یابی زیانی ندارد
نظرات