اوحدی
غزل شمارهٔ ۲۷۲
۱
بید بشکفت و گل به بار آمد
لاله بر طرف جویبار آمد
۲
گربهٔ بید بر دریچهٔ شاخ
پنجه بگشود و در شکار آمد
۳
علم خسرو چمن بزدند
یزک لشکر بهار آمد
۴
زان طرف لالهای سرخ برست
زین طرف نالهای زار آمد
۵
سرو آزاد بر یمین افتاد
نرگس مست بر یسار آمد
۶
رفت قمری چو بلبل آمد و گل
که یکی گر بشد هزار آمد
۷
از چمن نکهت صبا بدمید
ز صبا بوی زلف یار آمد
۸
بید بنشست و جام باده نهاد
باد برجست و در نثار آمد
۹
گل رعنا به خانه باز رسید
بلبل مست با قرار آمد
۱۰
ز سخن ها که هر کسی گفتند
غزل اوحدی بکار آمد
نظرات