اوحدی
رباعی شمارهٔ ۱۰۱
۱
دست به نگار تو مرا کشت دگر
آه! ار نشود وصل توام پشت دگر
۲
نقشی عجبست بر دو دستت تا خود
حرف که گرفتهای در انگشت دگر؟
نظرات