اوحدی
رباعی شمارهٔ ۱۱۷
۱
کرد از دل صافی برت این آب درنگ
تا دست تو بوسد چو بدو یازی چنگ
۲
اکنون که نشان کژروی دیدی ازو
بگذاشتهای که میزند بر سر سنگ
نظرات