اوحدی
رباعی شمارهٔ ۱۴۸
۱
ای شیخ، گران جان چو تنندی منشین
زین آب روان بگیر پندی، منشین
۲
چون مست شدی از می صافی به قرق
بر جان حریفان چو سهندی منشین
نظرات