اوحدی
رباعی شمارهٔ ۱۷۷
۱
بد خلق مباش، کز خوش و امانی
پیکار مکن کار، که بر جا مانی
۲
زنهار! مهل، کز تو بماند دل کس
دلها چو بماند ز تو،تنها مانی
نظرات