اوحدی

رباعی شمارهٔ ۱۸۱

روزی به سرای وصل راهم ندهی

یک بوسه از آن روی چو ماهم ندهی

گفتی که: نخواستی ز من هرگز هیچ

گر زانکه منت هیچ بخواهم ندهی

۱۳۹۸/۰۹/۰۳ - ۲۲:۰۴:۳۹

تا او نشوی، وصل نگردد حاصلتا بوسه نگردی، زده‌ای بر باطلگر هیچ شماری خود، هستی تو هنوزگر هیچ بخواهی هم، از اویی غافلن.ت