اوحدی
رباعی شمارهٔ ۱۸۲
۱
در صورت آدم ار فرشتست تویی
ور آدمی از روح سرشتست تویی
۲
گر مینبشتست درین دور کسی
آن وحی خط و آنکه نبشتست تویی
نظرات