اوحدی
رباعی شمارهٔ ۲۹
۱
کس لاف غم تو، ای پریوش، نزدست
تا در دل او مهر تو آتش نزدست
۲
از طرهٔ طیرهٔ تو مشک ختنی
عمریست که هرگز نفسی خوش نزدست
نظرات