اوحدی
رباعی شمارهٔ ۳۱
۱
زلف تو، اگر فزود، اگر کاست خوشست
قد تو اگر نشست، اگر خاست خوشست
۲
پیوسته حدیث قامتت میگویم
زیراکه مرا با سخن راست خوشست
نظرات