اوحدی
رباعی شمارهٔ ۳۲
۱
بر سبزه نشست میپرستان چه خوشست!
بر گل نفس هزاردستان چه خوشست!
۲
ای گشته به اسم هوشیاری مغرور
تو کی دانی که عیش مستان چه خوشست؟
نظرات