اوحدی
رباعی شمارهٔ ۴
۱
ای میل دل من به جهان سوی لبت
تنگ آمده دل ز تنگی خوی لبت
۲
چون خال تو آخر دل ما چند خورد؟
خون دل خویشتن ز پهلوی لبت
نظرات