اوحدی
رباعی شمارهٔ ۶۳
۱
ما پرتو جوهر روانیم و خرد
نی نی، که به ذات محض جانیم و خرد
۲
چون مرگ آید فرشته گردیم و سروش
چون جسم برفت روح مانیم و خرد
نظرات