اوحدی
رباعی شمارهٔ ۶۸
۱
خالی که رخ تو آشکارش پرورد
لعل تو به نوش خوش گوارش پرورد
۲
در خون لبت رفت و در آنست هنوز
با آنکه لب تو در کنارش پرورد
نظرات