اوحدی
رباعی شمارهٔ ۹
۱
دلدار مرا در غم و اندوه بکاست
یک روز برم به مهر ننشست و نخاست
۲
گفتنم: مگر این عیب ز دل سختی اوست؟
چون میبینم جمله ز بدبختی ماست
نظرات