پروین اعتصامی

پروین اعتصامی

شمارهٔ ۳۲ - بی پدر

۱

به سر خاک پدر، دخترکی

صورت و سینه بناخن میخست

۲

که نه پیوند و نه مادر دارم

کاش روحم به پدر می‌پیوست

۳

گریه‌ام بهر پدر نیست که او

مرد و از رنج تهیدستی رست

۴

زان کنم گریه که اندر یم بخت

دام بر هر طرف انداخت گسست

۵

شصت سال آفت این دریا دید

هیچ ماهیش نیفتاد به شست

۶

پدرم مرد ز بی داروئی

وندرین کوی، سه داروگر هست

۷

دل مسکینم از این غم بگداخت

که طبیبیش ببالین ننشست

۸

سوی همسایه پی نان رفتم

تا مرا دید، در خانه ببست

۹

همه دیدند که افتاده ز پای

لیک روزی نگرفتندش دست

۱۰

آب دادم بپدر چون نان خواست

دیشب از دیدهٔ من آتش جست

۱۱

هم قبا داشت ثریا، هم کفش

دل من بود که ایام شکست

۱۲

اینهمه بخل چرا کرد، مگر

من چه میخواستم از گیتی پست

۱۳

سیم و زر بود، خدائی گر بود

آه از این آدمی دیوپرست

تصاویر و صوت

دیوان اشعار پروین اعتصامی به کوشش دکتر حسن احمدی گیوی با مقدمهٔ ملک‌الشعرای بهار - تصویر ۹۱

نظرات

user_image
MARZIEH
۱۳۹۱/۰۲/۲۲ - ۱۳:۰۴:۲۱
بسیار غم انگیز است
user_image
علی حمزه نژادی -کرمان
۱۳۹۱/۱۲/۱۲ - ۰۱:۲۰:۱۰
این شعر خود یک کتاب تاریخ از گذشته ایران است.
user_image
ارزو
۱۳۹۲/۰۸/۰۸ - ۱۶:۳۳:۴۸
خیلی پرمفهوم
user_image
حمیدرضا-سمنان
۱۳۹۲/۱۲/۱۶ - ۱۶:۰۲:۰۶
این شعر حس نوع دوستی و انسان دوستی پروین رو به خوبی به تصویر کشیده.درود به روان پاک این بانوی بزرگ
user_image
سیدلطف الله فاطمی
۱۳۹۳/۰۳/۰۲ - ۱۰:۴۶:۲۰
سلام گنجوربسیارارزنده است.موفق باشید.درعجبم ازاینکه شاعرازیک خانواده مرفه بوده ولی شعرهایش به نفع فقراست...
user_image
هدی
۱۳۹۳/۰۶/۱۲ - ۱۷:۴۱:۲۲
با سلامدر مصرع دوم از بیت هفتم بجای " طبیبیش " اشتباهآ "طبیبش " تایپ شده بدین معنی که :حتی یک طبیب بر بالینش نیامد و از نظر دستوری نکره است (ونه معرفه ) و نیز وزن شعر اصلاح خواهد شد.با سپاس
user_image
علیرضا سلندری از حاجی اباد فارس
۱۳۹۵/۰۵/۲۷ - ۱۴:۱۵:۲۶
پروین واقعا استاد در بیان واقعیات جامعه بود.آنچه میگفت تجربه او از واقعیات جامعه بود روحش شاد.
user_image
ابوالفضل
۱۳۹۶/۰۲/۲۲ - ۱۹:۳۷:۰۵
خیلی غم انگیزه اما واقعیت جامعه در بیشتر دوران ها می باشد .
user_image
من
۱۳۹۹/۰۹/۰۸ - ۱۱:۴۰:۵۹
خیلی زیباست واقعا من گریه کردم
user_image
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد)
۱۴۰۳/۰۶/۳۰ - ۰۹:۵۳:۴۱
سیم و زر بود، خدائی گر بود آه  از  این  آدمیِ  دیوپرست   آیا کسی می تواند مصرع اول این بیت آخر رو شرح دهد? سپاسگزارم