امیر پازواری

شمارهٔ ۱۰۲

هندیمه مَسّه تُرک‌چشْ و سری من

قربون شُومّه ته قَدّره سر تا به پی من

ای گلْ دسته ته مهره ورزمْ تا کی من؟

به ملکِ عَدْمْ شُومّه در آرزی من

سی وار بَوتمهْ ته چیره خجیره زی من

عاشقِ ته چیرُومهْ سر تا به پی من

اونْ جان که یکی دارمه گر دارم سی من

هاکرد بَووُنم، مَسّه چشِ فدی من