امیر پازواری
شمارهٔ ۱۲۶
۱
خشْ بساته ته چیره ره داورهو
کم نکرده ته خوبی ره یک سر مو
۲
ملائکْ به سیرْاِننه ته سر کو
ز خشْ سیر و صفا و صلواته ته کو
۳
سَرْمَسّ و سؤالْ مشک و ابرو، مَهِ نو
چشْ نرگس و رُو شمسِ جهانْ تویی تو
۴
ونی الف و هر دِلو کان لؤلؤ
دِهون غنچهْ رهْ مُونّهْ که سَرْ وا کردْ بو
نظرات