امیر پازواری

شمارهٔ ۱۶۳

نَخْچیرْ ته شکار دَرْاُونْ خنهْ که بییه

از بَهرِ نیازْ نخچیرْ خنهْ شییهْ

نَخْچیرْ نخٰاسّه اُونْخنه‌یِ وَرْ شییهْ

تا دَمِ صبٰاحْ آهِ فراقْ کشییهْ

ته سیٰمهْ بَدنِ خوبی کَسْ نَدییهْ

لا شریکِ لَهْ، وَهْ که چه تازْگییهْ

تا ته خَطّ به گردِ ماهِ هاله کشییهْ

پیشِ منهْ چشْ، روزهْ که شو بَوییهْ