امیر پازواری

شمارهٔ ۱۶۴

امیر گنه: عاشق رهْ ملامت نییه

عاشق ٰرهْ به عالمْ مجشْ راحتْ نییه

سینهْ هدفِ تیر و حمایتْ نییه

خِرِهْ سِتم سنگ و شکایتْ نییه

دوُنستمهْ ته لافْ ره محبّتْ نییه

دَرْ شُومّهْ منْ این شَهرْ که مُروّتْ نییه

مه دوستْ با رقیبْ نیشته قباحتْ نییه؟

مگرْ که انصافْ بالایِ طاعتْ نییه؟