امیر پازواری

شمارهٔ ۱۸۰

چی شاهی رُوزبیهْ که منْمَتمهْ همراتهْ

نثارْ کردمهْ زلفْ رهْ پچاپچاته

احتیاجْ نیه مهْ جانهْ یارْ، اینهاته

بسیارْ خَریمهْ نازِ گرُونْبهٰا ته

بَکوشْتْ مرهْ مشکینْ کَمنْ تٰا به تٰا ته

بَکوشتهْ مرهْ مَسْته چشِ اَدا ته

صَدْ خُوبونْ شهْ سَرْ هُونیا ته به پٰاته

خوبی هَمینهْ، کَمْ نَوُوئه بَفاتهْ