امیر پازواری

شمارهٔ ۱۸۳

بشنُوسْمهْ روزی گته یاری به یاره

لَیْلی چَنْ قَدمْ گَشتْ بَورْد نُو ویهاره

گیتهْ سرِ راهْ، هر جٰا که دییهْ خارهْ

به یادِ اونْ که پای مَجنونْ نوارهْ

صَدْ ناوُکِ غَمزهْ دوستْمنه دلْ کاره

اَیْ دُوست! هاپرْس گَهْ حالِ منهْ غم‌خواره

اونْ قدمْ که لَیْلی به دنیا بیٰارهْ

امیر ته مَجنُونه، به ته اُونْ چشْ دٰارهْ