امیر پازواری

شمارهٔ ۱۸۴

امیر گنه: حَیْرُونمه ته مونگه چیره

به یک دلْ اَندی دَرْدْ دَوُونه، نمیره

اگر که دَنی کَسْ به کَسِ دَرْدْ میرهْ

اسٰا ویسّه که مه خاکْ ره لاله گیرهْ

دوستِ تَشْ عشقْ هَرْدَمْ مه دلْ بئیره

بَسُوجه دلِ من و ریمُونْ نَئیرهْ

دُوسْ ونه منه دلْ ره شه دست بئیره

وی او زَنّهْ مه آتشْ ره که دَمیره