امیر پازواری

شمارهٔ ۱۹۶

نماشترهْ سَرْ بیهْ، رَنگ داشته شویی

مه دوستْ به تدارکْ دَرهْ خُفت و خویی

اُونْ بنا، صواحْ دیمْ ره بَشسته اُویی

دْکَمنْ به صُورتْ مُوننْ ماهِ نُویی

ای با پروینْ سخنْ دارْمهْ هَمهْ شَویی:

نکردْ بیمهْ دوُستِ کَشْ فراغتْ خُویی

برْمنهْ منه هَرْ دْ چشْ به هوهویی

بُوردهْ سنگهْ دلْ، خاطرْ نداشتهْ جُویی