امیر پازواری

شمارهٔ ۵۶

اَمْرُو دل‌بری آواز بییامُو مه گُوشْ

بی‌بنگُ و شرابْ، دَرْدَمْ بویمِهْ بی‌هوشْ

ته شَرْبِتِ لُورِهْ هرکی هٰاکنی نُوشْ

مِجی خِضْرآسٰا وُ مرگْ بَوّهْ فرامُوشْ

اونْ مِحالْ که ته غمْ بییّه مه هم آغوشْ

مه نالِهْ به عَرْشْ شییهْ مِلائِکْ گُوشْ

رِوا نِدارْمِهْ (نه آرمه) غَمْ‌رِهْ کَسْ‌ها کِنی گُوشْ

ته بارِ غَمْ سی مِنْ بُو، کَشِمْ (کشمّه) منْ شه دوُشْ