امیر پازواری

شمارهٔ ۶۸

امیر گِنِهْ: مِشکینْ کَمِنْ‌های ته زِلْفْ

هزار گَنجِ قارونْ به فدایِ ته زِلْفْ!

مَجنونْ صفتْ سُودائیمه وایِ ته زِلْفْ

اوُنْ جانْ که خِدا دِنِهْ، فدایِ ته زِلْفْ

تو شاهِ خوبونی، مِنْ گِدایِ ته زِلْفْ

مٰال وُ سَر وُ جانْ، هر سه فدایِ ته زِلْفْ

دِتازِهْ سوارْ دیمه صحرایِ ته زِلْفْ

پیٰادِهْ بَئیمه گِرد پٰایِ ته زِلْفْ