رفیق اصفهانی
شمارهٔ ۱۱۵
۱
ای کرده ز خود بی خبرت یاد خداداد
غافل مشو از حسن خداداد خداداد
۲
گر پر شود از لیلی و شیرین همه عالم
مجنون خدا دادم و فرهاد خداداد
۳
آموخت به طفلی چه قدر شیوه ندیدم
استاد به استادی استاد خداداد
۴
خواهم همه با خود ستم او که نیابد
جز من دگری لذت بیداد خداداد
۵
اول قدم از پا فکند سرو روان را
مستانه خرامیدن شمشاد خداداد
۶
آمد به لبم ارچه رفیق از غم او جان
یارب نرسد غم به دل شاد خداداد
نظرات