رفیق اصفهانی
شمارهٔ ۲۴
۱
در موسمی که خیمه زند در چمن سحاب
طرف چمن خوش است می و نغمه ی رباب
۲
نگذشت و نگذرد دمی و لحظه ای مرا
شیب و شباب جز به غم شاهد و شراب
۳
می خور به بانگ چنگ لب جو که غم برد
از دل صدای نغمه ی چنگ و صدای آب
۴
در خرقه کن قرابه نهان کز ستم سپهر
از سنگ ژاله می شکند خیمه ی حباب
۵
آتش زند به خرمن بلبل ز تاب رشک
باد صبا چو افکند از روی گل نقاب
۶
در باغ و بوستان به تماشای سرو و گل
نگشود غنچه ی دل تنگم به هیچ باب
۷
آخر رفیق از اثر مهر گلرخی
واشد دلم چه غنچه ز تأثیر آفتاب
نظرات