رهی معیری

رهی معیری

ماجرای اشک

۱

تابد فروغ مهر و مه از قطره‌های اشک

باران صبحگاه ندارد صفای اشک

۲

گوهر به تابناکی و پاکی چو اشک نیست

روشندلی کجاست که داند بهای اشک ؟

۳

ماییم و سینه‌ای که بود آشیان آه

ماییم و دیده‌ای که بود آشنای اشک

۴

گوش مرا ز نغمهٔ شادی نصیب نیست

چون جویبار ساخته‌ام با نوای اشک

۵

از بس که تن ز آتش حسرت گداخته است

از دیده خون گرم فشانم به جای اشک

۶

چون طفل هرزه‌پوی به هرسوی می‌دویم

اشک از قفای دلبر و من از قفای اشک

۷

دیشب چراغ دیده من تا سپیده سوخت

آتش فتاد بی‌تو به ماتم‌سرای اشک

۸

خواب‌آور است زمزمه جویبارها

در خواب رفته بخت من از های‌های اشک

۹

بس کن رهی که تاب شنیدن نیاوریم

از بس که دردناک بود ماجرای اشک

تصاویر و صوت

دیوان کامل رهی معیری (سایه عمر، آزاده، ترانه ها) - تصویر ۱۳۱
زهره لطیفی :
عندلیب :
نازنین بازیان :

نظرات

user_image
نگین شکروی
۱۳۸۸/۱۰/۰۶ - ۱۲:۳۰:۴۹
بادرودوسپاس فراوانبیت سوم بدینصورت است:ماییم وسینه ای که بود آشیان آهماییم ودیده یی که بود آشنای اشکهمچنین لطفا"دربیت هفتم " من تا" نوشته شود
پاسخ: با تشکر، طبق فرموده اصلاح شد.
user_image
توحید بهجتی
۱۳۸۹/۱۲/۱۶ - ۰۸:۲۹:۱۹
در بیت ششم بنظر میاد می دوم درست باشد
user_image
علی معینی
۱۳۹۱/۰۲/۱۷ - ۰۸:۵۲:۰۰
با سلام و درود فراوان/به نظر میرسد در بیت هفتم.مصراع دوم،آتش فتاد صحیح باشد.نه آتش افتاد!!!!موفق و پیروز باشید...
user_image
سید حسن هاشمی
۱۳۹۱/۰۹/۰۳ - ۰۳:۳۱:۱۲
در بیت ششم « به هر » در بیت آخر « از بس که»صحیح تر است
user_image
ابوذر دارابی
۱۳۹۲/۰۳/۱۸ - ۰۰:۴۶:۲۵
با سلام و خدا قوت به شمایان..مصراع دو از بیت هفت: آتش "فتاد"..سپاس فراوان..
user_image
محمد محمدی
۱۳۹۵/۰۸/۲۲ - ۲۲:۰۰:۱۴
با عرض سلام و مراتب ادبدر مصرع : آتش افتاد بی تو بماتم سرای اشکباید آتش فتاد باشد زیرا اگر "اتش افتاد" باشد ، اگر همزه وصل خوانده شود وزن می شود :فاعلاتن....و اگر قطع خوانده شود وزن می شود :مفعولن....و فقط با فتاد وزن مفعول فاعلات.... می شود ، درود.
user_image
محمد محمدی
۱۳۹۵/۰۸/۲۳ - ۱۱:۳۳:۰۲
با سلام مجدددوباره در همین مصرع :آتش افتاد بی تو بماتم سرای اشکما در رسم الخط فارسی باء متصل حرف ربط نداریم ، باء متصل مال حرف جر عربیست ، باید هاء در فارسی به باء متصل شود :به ماتم سرای....
user_image
منصورعقیلی
۱۳۹۶/۰۱/۱۳ - ۱۱:۴۷:۱۴
بهتره در مصرع آخر فعل است بکار برود بجای بود...
user_image
سیدمحمد
۱۳۹۶/۰۸/۲۱ - ۱۴:۵۰:۵۱
در
پاسخ به جناب منصور عقیلیکلمه ای که فرمودید "بُوَد" هست. در ضمن "است" با وزن شعر سازگاری ندارد .با احترام