رهی معیری
قطعهٔ ۶ - موی سپید
۱
رهی به گونه چون لاله برگ غره مباش
که روزگارش چون شنبلید گرداند
۲
گرت به فر جوانی امیدواری‌هاست
جهان پیر ترا ناامید گرداند
۳
گر از دمیدن موی سپید بر سر خلق
زمانه آیت پیری پدید گرداند
۴
دریغ و درد که مویی نماند بر سر من
که روزگار به پیری سپید گرداند
نظرات