رضی‌الدین آرتیمانی

رضی‌الدین آرتیمانی

رباعی شماره ۱۵

۱

یک حرف مگو اگر هزارت سخن است

از خود مشنو اگر چه در عدن است

۲

بگذر ز دو کون وهیچ در هیچ مپیچ،

بر خویش مپیچ اگر چه بار کفن است

تصاویر و صوت

نظرات

user_image
مهدی قناعت پیشه
۱۳۹۸/۰۵/۲۵ - ۰۱:۱۶:۴۰
انسانها از تولد جز با تجربه نمیآموزند و دیگران نیز جز با تجربه تجربیات شما، نمیآموزند و گر بیاموزند آموخته آنها چون دروس غیر عملی ستون نداشته بر سستی و شک استوارست و نه یقینو چون همگان میگویند و سخن زیاد گشته ، دیگر کسی حساس نبوده و نمیشنود و تنها وقت و شخصیت گوینده هرز رفته و اکثرا نتیجه عکس میدهد یا مقاومت شنونده را . . .
user_image
غضنفری
۱۳۹۹/۱۲/۱۶ - ۰۸:۰۸:۵۳
مصرع دوم سکته دارد
user_image
nabavar
۱۳۹۹/۱۲/۱۶ - ۱۱:۵۲:۵۶
گرامی غضنفرییک حرف مگو اگر هزارت سخن استاز خود مَشِنو اگر چه دُرِّ عدن استاگر چنین بخوانیم سکته ندارد
user_image
nabavar
۱۳۹۹/۱۲/۱۶ - ۱۱:۵۴:۰۲
دُرِ عدن