رضیالدین آرتیمانی
رباعی شماره ۷۴
۱
صد شکر که آشفته سر و دستارم
بر گشته ز دوست خلوت و بازارم
۲
حاصل که رسیده تا بجائی کارم
کزیاد رود اگر بیادش آرم
نظرات