رودکی

رودکی

شمارهٔ ۱۲۰ - کاندر جهان به کس مگرو جز به فاطمی

۱

تا خوی ابر گل رخ تو کرده شبنمی

شبنم شده‌ست سوخته چون اشک ماتمی

۲

... این مصرع ساقط شده ...

کاندر جهان به کس مگرو جز به فاطمی

۳

کی مار ترسگین شود و گربه مهربان؟

گر موش ماژ و موژ کند گاه در همی

۴

صدر جهان! جهان همه تاریک‌شب شده‌ست

از بهر ما سپیدهٔ صادق همی دمی

تصاویر و صوت

دیوان رودکی سمرقندی (براساس نسخه سعید نفیسی - ی ـ براگینسکی) - رودکی سمرقندی - تصویر ۱۱۰

نظرات

user_image
رحیم غلامی
۱۳۹۹/۰۴/۰۱ - ۰۳:۱۴:۲۵
بوالفضل بلعمی بتوانی شدن به فضلگر نیستی به نسبت بوالفضل بلعمی - ناصر خسرو
user_image
رضا صدر
۱۴۰۲/۱۲/۱۵ - ۱۵:۰۱:۳۹
در این شعر که قافیه ترکیب دو حرف میم و یاست (می)، به نظر میاد که حرف اخر (یا) در مصرع اول، دوم، چهارم، و ششم، یای نسبتند (شبنمی=شبنم زده، نمناک؛ ماتمی=ماتم زده، سوگوار؛ فاطمی=منتسب به فاطمیون؛ درهمی= در هم بودن، ناراحتی). ولی در مصرع آخر، حرف یا در آخر « همی دمی» به نظر نمیاد که یای نسبت باشه، بلکه گویا علامت فعل دوم شخص مفرده، یعنی در اینجا «همی دمی» یا معنیش هست «میدمی» (فعل حال استمراری) یا معنیش هست «بدم» (حال امری). آیا این برداشت‌ها درستند؟