رودکی

رودکی

شمارهٔ ۱۲۳

۱

مرا ز منصب تحقیق انبیاست نصیب

چه آب جویم از جوی خشک یونانی؟

۲

برای پرورش جسم جان چه رنجه کنم؟

که: حیف باشد روح القدس به سگبانی

۳

به حسن صوت چو بلبل مقید نظمم

به جرم حسن چو یوسف اسیر زندانی

۴

بسی نشستم من با اکابر و اعیان

بیازمودمشان آشکار و پنهانی

۵

نخواستم ز تمنی مگر که دستوری

نیافتم ز عطاها مگر پشیمانی

تصاویر و صوت

دیوان رودکی سمرقندی (براساس نسخه سعید نفیسی - ی ـ براگینسکی) - رودکی سمرقندی - تصویر ۱۱۱

نظرات

user_image
حمیدرضا
۱۳۸۷/۰۲/۰۸ - ۱۱:۱۲:۱۹
غلط احتمالی «بیزمودمشان» با «بیازمودمشان» جایگزین شد.
user_image
امیر راد
۱۴۰۰/۱۲/۰۳ - ۱۱:۵۶:۳۹
نخواستم ز تمنی مگر که دستوری معنیش احتمالن میشه "هر خواسته ای که داشتم به خاطر تمنایی که داشتم در مقابلش یک دستور (از طرف مقابل) نصیبم شد. ولی متوجه نمیشم که از نظر دستوری چرا خود متن شعر درست به نظرم نمیرسه یعنی از نظر دستوری جور در نمیاد. مثلا اگه میگفت "نیافتم ز تمنی مگر که دستوری" جور در می آمد. کسی هست که بدونه و راهنمایی کنه؟ ممنون.
user_image
امیرحسین صباغی
۱۴۰۳/۰۱/۱۹ - ۱۶:۲۹:۰۶
این شعر بسیار بعید است از رودکی باشد. رودکی و کلا خراسانیان هم‌عصر رودکی تمایلی به اشعری‌گری نداشته‌اند و اتفاقا خردستایی در آن دوران باب بوده، در حالی که این شعر را حتما یک اشعری متعصب گفته.