رودکی

رودکی

شمارهٔ ۴۶

۱

می آرد شرف مردمی پدید

آزاده نژاد از درم خرید

۲

می آزاده پدید آرد از بداصل

فراوان هنرست اندرین نبید

۳

هرآن گه که خوری می خوش آن گه است

خاصه چو گل و یاسمن دمید

۴

بسا حصن بلندا، که می گشاد

بسا کرهٔ نوزین، که بشکنید

۵

بسا دون بخیلا، که می بخورد

کریمی به جهان در پراگنید

تصاویر و صوت

نظرات

user_image
حمیدرضا
۱۳۸۷/۰۲/۰۵ - ۱۰:۵۳:۳۸
با استناد به یک نسخه‌ی چاپی (گزیده‌ی اشعار رودکی - دکتر جعفر شعار و دکتر حسن انوری، نشر علم 1373، ص 143) این تغییر اعمال شد:بیت اول: مردی -> مردمیدر حاشیه‌ی کتاب این مطلب را دستنویس کرده‌ام:تنها ابوالفرج رونی، بهار و رودکی به این وزن شعر گفته‌اند (مفاعیل مفاعیل فاعلات).منبع این گزاره را ننوشته‌ام. در هر صورت خواندن این شعر برای من مشکل است و فکر می‌کنم مصرعهای دوم بیتهای اول و سوم با وزن ذکر شده همخوانی ندارند یا با نوعی سکته‌ی عروضی نامطبوع به آن وزن قابل تقطیعند.
user_image
مجتبی محمدی
۱۳۹۲/۰۱/۳۰ - ۰۶:۴۰:۰۱
به نظر می رسد در مصراع اول "می" نخست "باده" و "می" ثانی مربوط به آرد باشد یعنی"می آرد" پس "مردمی" صحیح به نظر نمی رسد،در مرد مصرع دوم باید گفته شود:شمس قیس این بیت را اشتباه خوانده است ،مصرع دوم را "وازاده "خوانده که وزن شعر را مختل می کند،لذا باید به صورت مدرج گونه خوانده شود،یعنی "پدید و آزاده" نه "وازاده" و اختیار شعری هم نیست.اینگونه وزن شعر نیز درست می آید.به نقل از دکتر نوریان.
user_image
مجتبی
۱۳۹۷/۱۲/۲۴ - ۰۹:۴۰:۰۵
وزن(مفاعیل مفاعیل فاعلات) که جمیدرضا به آن اشاره کرده است را در واقع بر طبق معیارهای بکار رفته در سایت گنجور باید بصورت (مفاعیل مفاعیل فاعلن) بیان کنیم زیرا رکن (فاعلات) در این سایت رکن چهار بخشی میباشد که بخش آخر آن ساکن نیست و در آخر اوزان عروضی بکار نمی رود اما رکن (فاعلن) است که سه بخشی و بخش آخرش ساکن است و در انتهای وزن هم می تواند بکار رود.
user_image
مجتبی
۱۳۹۷/۱۲/۲۴ - ۰۹:۴۴:۳۵
با عرض معذرت حمیدرضا را اشتباه تایپ کردم که تصحیح میکنم.
user_image
حسین شنبه‌زاده
۱۳۹۸/۰۸/۲۳ - ۱۹:۱۹:۱۰
وزنِ شعر را به اشتباه نوشته‌اید. وزنِ صحیح این است:مفاعیلُ مفاعیلُ فاعلُن.بحرِ قریبِ مسدّسِ مکفوفِ محذوف (در اینجا «مقصور.»)
user_image
حسین شنبه‌زاده
۱۳۹۸/۰۸/۲۳ - ۱۹:۲۲:۰۵
ضمناً مصرعِ دوم به این شکل درست است: وُ آزاده‌نژاد از درم‌خرید.حسبِ گفته‌های آقای دکتر محمد غلامرضایی در دورۀ رودکیِ دانشگاه شهید بهشتی. در تصحیحِ آقای جعفرِ شعار تا جایی که به یاد می‌آوردم «و» ندارد. آن تصحیح ایرادهای مکرر دارد. بدونِ «و» وزنش غلط است.