رودکی
شمارهٔ ۸۷
۱
بل تا خوریم باده، که مستانیم
وز دست نیکوان می بستانیم
۲
دیوانگان بیهشمان خوانند
دیوانگان نهایم، که مستانیم
نظرات
حمیدرضا