رودکی

رودکی

بخش ۲

۱

از خراسان آن خورِ طاووس وش

سوی خاور می‌خرامد شاد و خوش

۲

کآفتاب آید به بخشش زی بره

روی گیتی سبز گردد یکسره

۳

مهر دیدم بامدادان چون بتافت

از خراسان سوی خاور می‌شتافت

۴

نیم روزان بر سر ما برگذشت

چون به خاور شد ز ما نادید گشت

تصاویر و صوت

دیوان رودکی سمرقندی (براساس نسخه سعید نفیسی - ی ـ براگینسکی) - رودکی سمرقندی - تصویر ۱۴۸

نظرات

user_image
پارسی زبانم اما نه نژادپرست!
۱۳۹۶/۰۹/۲۲ - ۱۳:۰۷:۱۲
لطفا معنای اینو بگین
user_image
گمنام
۱۳۹۶/۰۹/۲۲ - ۱۴:۲۷:۴۵
پارسی زبان گرامی، درود بر شما که از پرستش به دورید، نه تنها پرستش نژاد که هر گونه پرستیدنی، باری ، خراسان ( خور آیان) مشرق است ، خاور ( خور وران ، روان ) مغرب، آفتاب “چون به برج بره می آید ؛ نوروز، اعتدال بهاری گیتی را یکسره سبز می کند. مهر همان خورشید است و بامدادان چون تابیدن می آغازد به زبان امروز از خاور به باختر می شتابد و نیم روزان که ظهر خودمان است، می بینید تابه کجا از زبان شسته رفته پدران به دور افتاده ایم؟؟
user_image
خسرو ترقی
۱۴۰۲/۰۶/۲۹ - ۲۳:۴۳:۴۲
درود بر ادب دوستان در خصوص جهت یابی باستانی و قدیم چهار جهت اصلی به این صورت نامگذاری شده بوده است اول خوراسان که همانطور که از اسمش پیداست خور آیان است و جایی است که خورشید از آنجا طلوع میکند دوم خوروران است جایی که خورشید در آن غروب میکند و این دو جهت شرق و غرب هست  اما در آن دوره به جنوب نیمروز میگفتند همین الان هم یکی از القاب سیستان نیمروز هست و به شمال اپاختر که امروزه باختر میگوییم اما بعد از حمله مغول این جهت یابی تغییر کرد و مردم به جای غرب گفتند باختر
user_image
امیر رزبانی
۱۴۰۲/۱۱/۱۶ - ۲۳:۰۰:۳۵
در
پاسخ به خسرو این اشتباه رو از خیلی ها دیدم.نیمروز یعنی مرکز.جنوب با واژه هایی همانند خور موج یا هرمز گفته میشده.که هرمز گان نشانه آشکارشه.