رودکی

رباعی شمارهٔ ۳۶

۱

دل سیر نگرددت ز بیدادگری

چشم آب نگرددت، چو در من نگری

۲

این طرفه که: دوست تر ز جانت دارم

با آن که ز صد هزار دشمن بتری

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

امین ق

۱۳۹۱/۰۳/۰۶ - ۰۰:۳۹:۰۵

«دو نقطه» رو لطفن بردار. نباید باعث عادات خوانشی جدیدی بشیم که به زاید نویسی و کندی چشم و متعاقبتن سردرگمی معنایی دچار شویم. اگه «دو نقطه» نباشه راحتتر خونده می شه

حسین خداخواه

۱۳۹۱/۰۸/۱۷ - ۱۴:۲۸:۱۶

با سلام بسیار عالی است.با نظر دوست مان راجع به دو نقطه موافقم

بهداد میرزائی

۱۳۹۱/۰۹/۰۳ - ۰۲:۳۰:۱۷

گرچه مرتبط نیست، اما توجه کنید که نوشتن لطفن غلط است. لااقل در نقل مطلب درست آن را بنویسید. البته نظر ایشان هم در خور تأمل است، اما فهم شعر سخت است و بدون استفاده از بعضی علائم، خیلی سخت خواهد بود.

میم

۱۳۹۲/۱۱/۰۵ - ۲۲:۱۰:۵۰

لطفن را به این شکل نوشتن به نظر درست تر از استفاده از تنوین می آید که جز قواعد فارسی نیست .بهتر از هر آنچه را می شنویم همانطور بنویسیم . در ضمن شعر سنتی با متون ادبی جدید متفاوت استو به دلیل ایجاز در نوشتار وخوانش استفاده از نشانه گذاری درست نیست .

امین کیخا

۱۳۹۲/۱۱/۰۶ - ۰۱:۳۶:۵۱

میم جانم من هم همداستانم ولی یک مشکلی هست و آن اینکه نستعلیق یک نشان ملی ماست و با این تبدیل کمی به زیبایی نستعلیق آسیب می خورد . ولی من خودم دوست دارم چنانچه شما می فرمایید بنویسم

نمایش بیشتر