رودکی

رودکی

رباعی شمارهٔ ۶

۱

چشمم ز غمت، به هر عقیقی که بسفت

بر چهره هزار گل ز رازم بشکفت

۲

رازی، که دلم ز جان همی داشت نهفت

اشکم به زبان حال با خلق بگفت

تصاویر و صوت

دیوان رودکی سمرقندی (براساس نسخه سعید نفیسی - ی ـ براگینسکی) - رودکی سمرقندی - تصویر ۱۱۶
نازنین بازیان :

نظرات

user_image
میلاد
۱۳۹۷/۱۲/۰۴ - ۱۷:۵۲:۱۹
آیا به جای بسفت نباید بیفت بیاد؟
user_image
افسانه چراغی
۱۴۰۰/۰۹/۲۳ - ۰۴:۳۵:۲۰
سُفتن یعنی سوراخ کردن اشک خونین به عقیق تشبیه شده که شاعر گویی آنها را سوراخ می‌کند و به رشته می‌کشد.
user_image
امیر علی
۱۴۰۱/۱۰/۰۷ - ۰۷:۰۶:۵۹
این شعر توی سایت هم به اسم رودکی ثبت شده هم انوری لطفا اصلاح کنید