سعدی

سعدی

بخش ۳۷ - گفتار اندر حذر کردن از دشمنان

۱

نگویم ز جنگ بد اندیش ترس

در آوازهٔ صلح از او بیش ترس

۲

بسا کس به روز آیت صلح خواند

چو شب شد سپه بر سر خفته راند

۳

زره پوش خسبند مرد اوژنان

که بستر بود خوابگاه زنان

۴

به خیمه درون مرد شمشیر زن

برهنه نخسبد چو در خانه زن

۵

بباید نهان جنگ را ساختن

که دشمن نهان آورد تاختن

۶

حذر کار مردان کار آگه است

یزک سد رویین لشکر گه است

تصاویر و صوت

کلیات سعدی به تصحیح محمدعلی فروغی، چاپخانهٔ بروخیم، ۱۳۲۰، تهران » تصویر 405
بوستان سعدی به خط رکن‌الدین مسعود کاشانی مورخ ۱۰۳۹ هجری آگرهٔ هند » تصویر 177
شرح بوستان دکتر محمد خزائلی » تصویر 154

نظرات

user_image
امیر ایزدی
۱۳۹۸/۱۱/۰۵ - ۰۶:۵۱:۴۷
این شعر در ستایش آمادگی برای نبرد و در همان حال نبستن در صلح و مذاکره و آشتی است
user_image
Gholam Balouch
۱۳۹۹/۱۱/۲۳ - ۰۴:۰۶:۰۵
نگویم زجنگ بداندیش ترسدر آوازهء صلح از او بیش ترسدر باره این متن می توان چنین اسنباط کرد ،شاعر میگوید که من نمیگویم که از جنگ با بد اندیش بترس یعنی اینکه در مقابل بد اندیش خودت را آماده جنگ بکن ولی وقتی که دشمن آوازهء صلح داد از او بیشتر بترس .زیرا این یک خدعه است.