سعدی

سعدی

بخش ۲۲ - حکایت حاتم طائی

۱

ز بنگاه حاتم یکی پیرمرد

طلب ده درم سنگ فانید کرد

۲

ز راوی چنان یاد دارم خبر

که پیشش فرستاد تَنگی شکر

۳

زن از خیمه گفت این چه تدبیر بود؟

همان ده درم حاجت پیر بود

۴

شنید این سخن نامبردار طی

بخندید و گفت ای دلارام حی

۵

گر او در خور حاجت خویش خواست

جوانمردی آل حاتم کجاست؟

۶

چو حاتم به آزادمردی دگر

ز دوران گیتی نیامد مگر

۷

ابوبکر سعد آن که دست نوال

نهد همتش بر دهان سؤال

۸

رعیت پناها دلت شاد باد

به سعیت مسلمانی آباد باد

۹

سرافرازد این خاک فرخنده بوم

ز عدلت بر اقلیم یونان و روم

۱۰

چو حاتم، اگر نیستی کام وی

نبردی کس اندر جهان نام طی

۱۱

ثنا ماند از آن نامور در کتاب

تو را هم ثنا ماند و هم ثواب

۱۲

که حاتم بدان نام و آوازه خواست

تو را سعی و جهد از برای خداست

۱۳

تکلف بر مرد درویش نیست

وصیت همین یک سخن بیش نیست

۱۴

که چندان که جهدت بود خیر کن

ز تو خیر ماند ز سعدی سخن

تصاویر و صوت

کلیات سعدی به تصحیح محمدعلی فروغی، چاپخانهٔ بروخیم، ۱۳۲۰، تهران » تصویر 429
بوستان سعدی به خط رکن‌الدین مسعود کاشانی مورخ ۱۰۳۹ هجری آگرهٔ هند » تصویر 88
بوستان به خط  بابا شاه بن سلطان علی مورخ ۹۸۹ هجری قمری » تصویر 128
شرح بوستان دکتر محمد خزائلی » تصویر 192

نظرات

user_image
محمد رئوف rauf۱۳۳۷@yahoo.com
۱۴۰۱/۰۱/۱۹ - ۱۲:۲۵:۰۱
عده ای معتقدند " نامبردار طی"  به کسر راء و مضاف و مضاف الیه باشد اما با توجه به مصرع دوم که میگوید " دلارام حی" که دلارام منادا است و "حی" به معنی هشیار باش است و طبعا نباید مضاف و مضاف الیه باشد چون معنی آن میشود دلارام محله!! و معقول نیست.
user_image
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد)
۱۴۰۲/۰۱/۰۴ - ۰۴:۳۲:۵۳
گر او در خورِ حاجتِ خویش خواست     جوانمردیِ   آلِ   حاتم   کجاست? نمیگه حاتم, میگه آلِ حاتم, یعنی خانواده و طائفه یِ حاتم! در واقع حاتم طایی این بزرگی و اعتبار رو هم تنها برای خودش نمی خواسته و دوست داشته آن را  به اطرافیانش ببخشد که اونها هم لذت ببرند! این ویژگی عاشقان و اهالیِ دل است که به فرموده خداوند همیشه زنده اند و نزدِ او روزی می گیرند! حاتم طایی بیش از ۱۵ قرن پیش زندگی میکرده و شاید الان روزی هزاران بار به عنوان ضرب المثل بین عرب و عجم و یا حتی در همین اشعار سعدی نامش برده می شود, در حالیکه ما با اینکه زنده ایم نامی از ما نیست. خدایا لذت عاشق شدن رو به همه یِ ما بچشان! آمین
user_image
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد)
۱۴۰۲/۰۱/۰۴ - ۰۴:۳۹:۴۴
بنگاه  >>  بُن گاه >> جایِ ریشه >> خانه (یعنی جایی که آدم اونجا ریشه دارد.) چقدر این زبانِ پارسی شیرین است و ما چقدر باید شکرگزار باشیم از اینکه پارسی زبان به دنیا آمده ایم.
user_image
فاطمه دِل سَبُک (مهر۱۳۲۵ - تیر۱۴۰۲/یزد)
۱۴۰۲/۰۱/۰۴ - ۱۰:۱۵:۴۳
دلآرامِ حَی: ای دلبرِ سرشار از زندگیِ من