
سعدی
غزل شمارهٔ ۱۵۹
۱
نه آن شبست که کس در میان ما گنجد
به خاک پایت اگر ذره در هوا گنجد
۲
کلاه ناز و تکبر بنه کمر بگشای
که چون تو سرو ندیدم که در قبا گنجد
۳
ز من حکایت هجران مپرس در شب وصل
عتاب کیست که در خلوت رضا گنجد
۴
مرا شکر منه و گل مریز در مجلس
میان خسرو و شیرین شکر کجا گنجد
۵
چو شور عشق درآمد قرار عقل نماند
درون مملکتی چون دو پادشا گنجد
۶
نماند در سر سعدی ز بانگ رود و سرود
مجال آن که دگر پند پارسا گنجد
تصاویر و صوت


نظرات
حمید
فاطمه زندی