سعدی

غزل شمارهٔ ۲۴۲

سرو بلند بین که چه رفتار می‌کند

وآن ماه محتشم که چه گفتار می‌کند

آن چشم مست بین که به شوخی و دلبری

قصد هلاک مردم هشیار می‌کند

دیوانه می‌کند دل صاحب تمیز را

هر گه که التفات پری‌وار می‌کند

ما روی کرده از همه عالم به روی او

وآن سست عهد روی به دیوار می‌کند

عاقل خبر ندارد از اندوه عاشقان

خفته‌ست و عیب مردم بیدار می‌کند

من طاقت شکیب ندارم ز روی خوب

صوفی به عجز خویشتن اقرار می‌کند

بیچاره از مطالعه روی نیکوان

صد بار توبه کرد و دگربار می‌کند

سعدی نگفتمت که خم زلف شاهدان

دربند او مشو که گرفتار می‌کند

کلیات سعدی به تصحیح محمدعلی فروغی، چاپخانهٔ بروخیم، ۱۳۲۰، تهران » تصویر 739

کلیات سعدی مصور و مذهب نسخه‌برداری شده در ۹۳۴ هجری قمری شیراز » تصویر 695

حمیدرضا محمدی :

محسن لیله‌کوهی :

سعیده تهرانی‌نسب :

پری ساتکنی عندلیب :

محمدرضا مومن نژاد :

سهیل قاسمی :

نازنین بازیان :

فاطمه زندی :

بهار

۱۳۹۳/۰۳/۰۷ - ۱۴:۴۸:۴۵

بیت پنجم، مصرع دوم باید باشه: خفتست و عیب مردم بیدار می‌کند
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.

۷

۱۳۹۷/۰۲/۲۵ - ۱۶:۱۶:۵۳

بیچاره از مطالعه روی نیکوانصد بار توبه کرد و دگربار می کندمطالعه یعنی نگاه کردن و خواندن(برانداز کردن)/دید زدنما روی کرده از همه عالم به روی اووان سست عهد روی به دیوار می کند.اصطلاح روی به دیوار کردن یعنی خود را نشان ندادن و گریزان بودن از کسیما دربدر از پی او و آن پیمان شکن از ما پنهان و گریزان

فاطمه یاوری

۱۴۰۲/۰۳/۰۸ - ۱۳:۰۸:۲۹

آن چشم مست بین که به شوخی و دلبری قصد هلاک مردم هوشیار میکند.... پ.ن حافظ: آه از آن مست که با مردم هوشیار چه کرد....