سعدی
غزل شمارهٔ ۳۹۳
۱
گر به رخسار چو ماهت صنما می‌نگرم
به حقیقت اثر لطف خدا می‌نگرم
۲
تا مگر دیده ز روی تو بیابد اثری
هر زمان صد رهت اندر سر و پا می‌نگرم
۳
تو به حال من مسکین به جفا می‌نگری
من به خاک کف پایت به وفا می‌نگرم
۴
آفتابی تو و من ذره مسکین ضعیف
تو کجا و من سرگشته کجا می‌نگرم
۵
سر زلفت ظلمات است و لبت آب حیات
در سواد سر زلفت به خطا می‌نگرم
۶
هندوی چشم مبیناد رخ ترک تو باز
گر به چین سر زلفت به خطا می‌نگرم
۷
راه عشق تو دراز است ولی سعدی وار
می‌روم وز سر حسرت به قفا می‌نگرم
تصاویر و صوت
نظرات
کسرا
حمیدرضا
حسین. ک
حمید کریلی