سعدی

سعدی

غزل شمارهٔ ۶۰۳

۱

اگر تو میل محبت کنی و گر نکنی

من از تو روی نپیچم که مستحب منی

۲

چو سرو در چمنی راست در تصور من

چه جای سرو که مانند روح در بدنی

۳

به صید عالمیانت کمند حاجت نیست

همین بس است که برقع ز روی برفکنی

۴

بیاض ساعد سیمین مپوش در صف جنگ

که بی تکلف شمشیر لشکری بزنی

۵

مبارزان جهان قلب دشمنان شکنند

تو را چه شد که همه قلب دوستان شکنی

۶

عجب در آن نه که آفاق در تو حیرانند

تو هم در آینه حیران حسن خویشتنی

۷

تو را که در نظر آمد جمال طلعت خویش

حقیقت است که دیگر نظر به ما نکنی

۸

کسی در آینه شخصی بدین صفت بیند

کند هر آینه جور و جفا و کبر و منی

۹

در آن دهن که تو داری سخن نمی‌گنجد

من آدمی نشنیدم بدین شکردهنی

۱۰

شنیده‌ای که مقالات سعدی از شیراز

همی‌برند به عالم چو نافه ختنی

۱۱

مگر که نام خوشت بر دهان من بگذشت

برفت نام من اندر جهان به خوش سخنی

تصاویر و صوت

کلیات سعدی به تصحیح محمدعلی فروغی، چاپخانهٔ بروخیم، ۱۳۲۰، تهران » تصویر 950
کلیات سعدی مصور و مذهب نسخه‌برداری شده در ۹۳۴ هجری قمری شیراز » تصویر 724

نظرات

user_image
جمشید پیمان
۱۳۸۹/۱۲/۰۳ - ۰۲:۴۸:۲۰
جمشید پیماننترسم از غم غربت ،اگر تو پیش منیهزار باغ بروید ،بگویی ار سخنی .مُـبَـشِّری ــ که مرا مژده ی رهایی داد ــنهان به قاب نقابش؛روانِ اهرمنی.زبـس که تیغ نهادند بر گلوی بهاربغیر خون نچکد از ستاکِ نسترنی .خمیده گردن بیدی، شکسته قامت سروبوَد اگر که نشانی ز چینی و شکنی .مگو که؛اینهمه ظلمت زچشم من زایدمگر تو می شنوی عطر نافه ی ختنی؟به تـیـغِ شیخِ ستمکار غرقه در خون شداگر بخاطر عشقی ، شکفته شد دهنی.به سایه سار زمستان نمی شود پیدا ؛«فراغتی و کتابی و گوشه ی چمنی»**از حافظ:دو یار زیرک و از باده ی کهن ؛دومنیفراغتی و کتابی و گوشه ی چمنی
user_image
مهدی جلیلی
۱۳۹۱/۱۱/۲۸ - ۰۱:۲۲:۲۱
صائب نیز تضمینی از یک مصرع این غزل دارد:تو هم در آینه حیران حسن خویشتنی! زمانه ایست که هر کس به خود گرفتار است (صائب)
user_image
ح حسنی
۱۳۹۵/۰۶/۰۹ - ۰۶:۲۱:۱۵
بیتی که جناب جلیلی از صائب بزرگ نقل قول فرمودند ازآن آصفی هروی است.
user_image
فاطمه زندی
۱۴۰۱/۰۲/۰۶ - ۰۴:۱۴:۵۷
چو سرو در چمنی راست در تصور من  چه جایِ سرو ،که مانند روح در بدنی  در حقیقت همانند سروی در باغ خیال و ذهن من هستی ..اما نه، سرو هم جایگاه تو را ندارد که تو مانند روح در جسم من هستی... درود خدا بر حضرت سعدی ...