سعدی
غزل شمارهٔ ۶۰۶
۱
کس نگذشت در دلم تا تو به خاطر منی
یک نفس از درون من خیمه به در نمی‌زنی
۲
مهرگیاه عهد من تازه‌تر است هر زمان
ور تو درخت دوستی از بن و بیخ برکنی
۳
کس نستاندم به هیچ ار تو برانی از درم
مقبل هر دو عالمم گر تو قبول می‌کنی
۴
چون تو بدیع صورتی بی سبب کدورتی
عهد وفای دوستان حیف بود که بشکنی
۵
صبر به طاقت آمد از بار کشیدن غمت
چند مقاومت کند حبه و سنگ صد منی
۶
از همه کس رمیده‌ام با تو درآرمیده‌ام
جمع نمیشود دگر هر چه تو می‌پراکنی
۷
ای دل اگر فراق او و آتش اشتیاق او
در تو اثر نمی‌کند تو نه دلی که آهنی
۸
هم به در تو آمدم از تو که خصم و حاکمی
چاره پای بستگان نیست به جز فروتنی
۹
سعدی اگر جزع کنی ور نکنی چه فایده
سخت کمان چه غم خورد گر تو ضعیف جوشنی
تصاویر و صوت
نظرات
Jafo
پاسخ: با تشکر، تصحیح مطابق پیشنهادتان انجام شد.
قلم زن
۷
۷
فرهنگ
دکتر محمدحسین بهاری
پوریا
حمید رها
سید علی فدایی