سعدی

قطعه شمارهٔ ۱

۱

مَتیٰ حَلَلْتَ بِشیراز یا نَسیمَ الصُّبْح

خُذِ الْکِتابَ وَ بَلِّغْ سَلامیَ الْأَحْباب

۲

اگر چه صبرِ من از روی دوست ممکن نیست

همی کنم به ضرورت، چو صبرِ ماهی از آب

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

علی

۱۳۹۱/۱۰/۱۵ - ۰۵:۵۳:۴۹

با سلام و احتراملطفا مصراع اول بیت اول تصحیح شود:متی حللت بشیراز یا نسیم الصبحتوضیح این که: این بیت عربی است و در عربی «به» نداریم. معنای مصراع این می شود که: ای نسیم صبح گاهی! وقتی که به شیراز رسیدی....موفق باشید

محمّد کبریا

۱۳۹۵/۰۱/۲۹ - ۲۳:۳۱:۵۹

با عرض سلام و خسته نباشید؛ بنظر می رسد در مصرعِ اوّل اینگونه صحیح باشد: مَتی حَلَّلت بشیرازَ یا نسیم الصّبح

محمّد کبریا

۱۳۹۵/۰۱/۳۰ - ۰۲:۲۹:۲۴

البتّه در کلیّات حضرتِ سدی؛ به تصحیحِ محمّد علی فروغی ؛ به همین صورتی که اینجا ذکر شده ؛ آمده است.

عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳

۱۴۰۳/۰۱/۱۵ - ۰۳:۳۵:۳۷

مَتیٰ حَلَلْتَ بِشیراز یا نَسیمَ الصُّبْح خُذِ الْکِتابَ وَ بَلِّغْ سَلامیَ الْأَحْباب مَتیٰ اسم شرط است (هنگامی که) حَلَلْتَ بـ: فرود آمد، اقامت کرد در، منزل کرد در، سُکنیٰ گزید در، مقیم شد در خُذ: بگیر، بردار بَلِّغْ: برسان، ابلاغ کن الْأَحْباب: دوستان ای نسیم صبح هنگامی که به شیراز فرود آمدی و منزل کردی، نامه مرا بگیر و سلامم را به دوستانم برسان

نمایش بیشتر